BEZPIECZNY PRZEDSZKOLAK

DBAMY O BEZPIECZEŃSTWO DZIECI

 

Zapewnienie dzieciom zdrowia i bezpieczeństwa stanowi podstawowe zadanie zarówno dla nauczycieli, jak i rodziców. Dzieci w wieku przedszkolnym posiadają niewielkie doświadczenie życiowe i nie zawsze radzą sobie z czyhającymi na nie niebezpieczeństwami.

Wraz z rozwojem dziecka, jego samodzielności, musimy wyposażać je w umiejętności przewidywania zagrożeń, unikania ich, a jeśli już zaistnieją – w zdolności radzenia sobie z sytuacją trudną. Małe dzieci charakteryzuje brak przewidywania skutków podejmowanych działań, silna koncentracja na zachowaniach „tu i teraz”, słaba kontrola własnych emocji i duże uzależnienie od grup rówieśniczych. W połączeniu z niewielkim doświadczeniem życiowym i wąskim zasobem technik radzenia sobie z różnego rodzaju problemami, stawia to dzieci w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia zdrowia i życia znacznie częściej niż osoby dorosłe. Konieczne jest więc jak najwcześniejsze wyposażenie ich w nawyki unikania, zapobiegania i możliwie szybkiego pokonywania niebezpieczeństw.

 

Każde dziecko musi przestrzegać podstawowych zasad bezpieczeństwa. 

Dlatego drogi przedszkolaku zapamiętaj!

1.      Informuj zawsze rodziców lub opiekunów – gdzie wychodzisz, z kim i kiedy wrócisz.

2.      Baw się w grupie innych dzieci, a nie samotnie, w miejscach ustronnych.

3.      Nie przyjmuj od osób obcych jakichkolwiek prezentów, np. słodyczy.

4.      Nigdy nie oddalaj się z osobami obcymi.

5.      Bądź nieufny wobec osób nieznanych, nawet tych, które wydają się sympatyczne.

6.      Nie otwieraj drzwi mieszkania ani drzwi klatki schodowej (domofonem) osobom obcym.

7.      Nie opowiadaj osobom obcym, co posiadacie w domu, gdzie przechowywane są kosztowności i pieniądze.

8.      Przechodź przez jezdnię w miejscach oznaczonych.

9.      Przy przejściu oznaczonym sygnalizacją świetlną przechodź zawsze przy zielonym świetle.

10.  Nie baw się w pobliżu jezdni, nie graj tam w piłkę.

11.  Nie wybiegaj nagle na jezdnię.

12.  Nie jeźdź na rowerze po jezdni, gdy nie masz do tego uprawnień. Taka jazda dozwolona jest w parku.

13.  Baw się w miejscu do tego przeznaczonym. Nie wchodź na teren budowy, zakładów pracy.

14.  Nie przebywaj nad zbiornikami wodnymi bez opieki dorosłych.

15.  Nie baw się petardami i sztucznymi ogniami.

 

 

Rady dla rodziców i opiekunów

1.      Bądź dla dzieci wzorem prawidłowego zachowania – zawsze i w każdej sytuacji.

2.      Ucz je, by podczas nieobecności rodziców w domu nikomu nie otwierały drzwi (nawet znajomym, a także innym dzieciom).

3.      Nie ujawniaj miejsc przechowywania wartościowych przedmiotów. Zabroń mu też chwalenia się innym co fajnego jest w domu.

4.       Bezwzględnie zakazuj dzieciom przyjmowania od obcych jakichkolwiek prezentów, słodyczy, napojów.

5.      Zakaż im wsiadania do pojazdów kierowanych przez obcych, oddalania się z nieznajomymi. Musisz zrobić wszystko, aby dziecko było nieufne wobec obcych.

6.      Naucz je bezpiecznego poruszania się po drodze.

7.      Dziecku bawiącemu się na podwórku nigdy nie wieszaj kluczy na szyi.

8.      Uczyń wszystko, aby zabawy dzieci były bezpieczne. Ucz dzieci rozwagi, zwłaszcza przy zabawie na stokach narciarskich, w pobliżu wody, placu budowy, ruchliwych ulic, itp. niebezpiecznych miejsc, i sam bądź przewidujący.

9.      Zawsze zwracaj uwagę na zachowanie swoich dzieci i ich przyjaciół.

10. Wykształć w nim zdrowy styl życia – wolny od nałogów.

11. Traktuj dziecko poważnie, nie bagatelizuj jego problemów. Codziennie znajdź czas na rozmowę z nim.

Rodzice zazwyczaj kochają swoje dzieci. Jednak nie w każdym domu czują się one bezpieczne, kochane i akceptowane. Przemoc wobec dzieci jest jednym z najbardziej okrutnych zjawisk, które jest obecne we wszystkich społeczeństwach. Nie omija ono żadnych warstw społecznyc, żadnych rodzin – żyjących w ubóstwie, niewydolnych finansowo, jak i dobrze sytuowanych, tzw. „dobrych domów”. Przybiera ono bardzo różne formy i często towarzyszą mu inne patologiczne zachowania (między innymi nadużywanie alkoholu). Najbardziej widocznymi i oczywistymi skutkami przemocy są obrażenia cielesne. Należy jednak pamiętać, że znacznie bardziej niszczące od urazów fizycznych są skutki psychiczne doświadczanej przemocy. Dziecko żyjące w stanie ciągłego zagrożenia nie ma możliwości prawidłowej socjalizacji, ponieważ zaburzeniu uległy jego podstawowe potrzeby: miłości, akceptacji, zaufania i bezpieczeństwa.

Gdzie szukać pomocy!

  • Niebieska linia: 0 800 12 00 02
  • Miejski Ośrodek Opieki i Profilaktyki Dziecka i Rodziny
    Sosnowiec ul Kraszewskiego 21 tel. 298-00-49 całą dobę
  • Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej Zespół do Spraw Rodziny
    tel. 266-19-11 wew. 48 godz. 7.30 – 15.30
  • Ośrodek Interwencji Kryzysowej
    Sosnowiec ul. Szymanowskiego 5a tel. 298-93-89

Opracowała: Iwona Ostrowska