RODZICU PRZECZYTAJ!

„Częste rozmowy wzbogacają słownictwo dziecka”

Rozmowy z dzieckiem to najlepszy sposób na wzbogacenie jego zasobu słów. Rodzicu mów więc do swojej pociechy podczas codziennych zajęć domowych, opisuj, co widzicie z okien autobusu czy samochodu, jak również w trakcie spaceru rozmawiajcie o zauważonym ptaku lub wiewiórce, ładnie wyglądającym drzewie, lub gałęzi, która przypomina ...... Kiedy jesteście w sklepie, nazywaj rzeczy, które wkładasz do koszyka.  

 

·         Czytaj – Codzienne głośne czytanie jest dziecku niezbędne do nauki nowych słów i dźwięków.

·         Śpiewaj – Śpiewaj dziecku kołysankę na dobranoc, śpiewaj też podczas kąpieli lub zabawy. Możesz nucić piosenki znane lub wymyślone przez siebie.

·         Zachęcaj dziecko do dłuższych wypowiedzi – Jeśli widzisz, że maluch pokazuje drzwi i mówi: „spacer”, powiedz: „Rozumiem synku, że chciałbyś pójść ze mną na spacer do parku lub na plac zabaw”.

·         Graj z dzieckiem w zabawy słowne – Można np. wyliczać nazwy znanych zwierząt, owoców albo słów rozpoczynających się na daną głoskę.

Dobrym ćwiczeniem wpływającym na rozwój umiejętności wypowiadania się   i wzbogacania zasobu słownictwa jest opowiadanie o tym, co dziecko robi w ciągu dnia. Może ono dzielić się z nami swoimi przemyśleniami, pomysłami czy doświadczeniami.

 

·         Opowiadanie podczas rysowania – Poproś dziecko, by w trakcie rysowania opowiedziało ci, co dzieje się na jego obrazku. Możesz zapisać jedno lub dwa zdania pod rysunkiem i później przeczytać je razem z dzieckiem.

·         Rozmowy o planach na bieżący dzień – Zamiast mówić: „Wychodzimy na zakupy”, powiedz: „Dziś po południu zamierzam pójść razem z tobą na zakupy. Potrzebne nam są owoce i pieczywo. Mam nadzieję, że pomożesz mi wybrać odpowiednie rzeczy”.

·         Opowiadanie historyjki zgodnie z upływem czasu – Dzięki temu twoja pociecha zauważy upływ czasu, to że jedno zdarzenie następuje po drugim. Spytaj np.: „Co robisz po zjedzeniu kolacji, a przed położeniem się do łóżka?”.

·         Opowiadanie ze szczegółami – Poproś swoje dziecko, by zdał relację z pobytu na przedszkolnym placu zabaw. Zadawaj pomocnicze pytania: „Jakiego koloru jest zjeżdżalnia?” albo: „Czy zakładałeś dziś rękawiczki?”.

Trzeba pamiętać, że nauczanie we wczesnym dzieciństwie, to podstawa sukcesu w dalszej edukacji dziecka.

                                             

  Opracowała Ewa Guła na podstawie artykułu  „Rodzice i przedszkole

 

 

POMOC ZDALNA SPECJALISTY – REHABILITACJA RUCHOWA

Zapraszam dzisiaj do zabaw z gimnastyką, niezależnie od pory i okoliczności ćwiczenia powinny sprawiać dziecku frajdę – tylko wtedy będzie je wykonywało chętnie i dokładnie. Czasem wystarczy atrakcyjna nazwa, odrobina wygłupów – szczekanie, miauczenie – albo... powierzenie funkcji trenera. Dlatego, jeżeli ćwiczymy z dzieckiem w domu, musimy znaleźć odpowiednią porę. Najlepszą będzie ta, w której dziecko mówi: "Mamooooo, nudzę się" albo zaczyna rozrabiać. O to kilka propozycji ćwiczeń w których dziecko i rodzic będą się świetnie bawić a przy okazji dziecko wykona kilka prostych ćwiczeń. Zapraszam do zabawy.

Zabawy z gimnastyką

Koncert

Dziecko siedzi na podłodze, podparty z tyłu dłońmi. Nogi ma ugięte w kolanach. Unosi zgięte nogi i na hasło "bęben!" uderza (lekko!) piętami w podłogę, a na hasło "pianino!" "gra" na niej paluszkami stóp. Może wystukiwać rytm konkretnej piosenki, np. "Wlazł kotek na płotek".

Wyścig wielbłądów

Dziecko chodzi na czworakach, ale z wyprostowanymi nogami i wypiętą pupą, która wygląda jak wielbłądzi garb. Jeśli zwierzaków jest więcej, można urządzić wielbłądzie wyścigi. Dla utrudnienia odwzorujcie chód tego zwierzęcia (symetrycznie, czyli najpierw przestawcie lewą rękę i nogę, a później prawą rękę i nogę).

Wyścig raków

Dziecko opiera się na rękach i nogach (brzuchem do góry), unosi biodra i wędruje w tej pozycji. Będzie miał większą frajdę, jeśli ty także spróbujesz!

Zabawa w basen

Dziecko leży na podłodze na brzuchu i "pływa" żabką (ale używa tylko rąk).

Tango

Rodzicu stań  twarzą do dziecka i trzymaj go za ręce. Malec staje na twoich stopach i tak tańczycie.

Lustro

Usiądźcie po turecku naprzeciwko siebie. Dziecko naśladuje wszystkie twoje ruchy ("wkręcasz żarówki", kiwasz na boki głową, rysujesz w powietrzu kółka rękami). A potem zmiana ról – rodzicu naśladuj malucha. Zabawę możecie sobie urozmaicić robieniem głupich min: róbcie ryjek, uśmiechajcie się szeroko, wystawiajcie język itd. To świetne ćwiczenia mięśni twarzy – sprzyjają wymowie.

Szczeniaczek

Rodzicu stań w szerokim rozkroku, a dziecko biega na czworakach wokół twoich nóg, wykonując ósemki (i oczywiście - szczekając albo popiskując jak mały piesek).

Modelka

Na podłodze rozciągnijcie skakankę lub sznurek (możecie też wykorzystać np. krawędź dywanu). Dziecko idzie (plecy proste, głowa wysoko, krok pełen godności) wzdłuż linii, stawiając stopy na krzyż, niczym modelka na wybiegu.

Zabawa z piłką

Dziecko w pozycji na czworakach uderza piłkę czołem i stara się nią trafić do bramki (można ją wyznaczyć za pomocą kręgli, klocków itd.). Licz, ile bramek tak zdobędzie.

 

Anna Kocoń – Tondos – nauczyciel rehabilitant

Artykuł na podstawie :  Eline S.„Uważność i spokój żabki”

 

 

 

Dziesięć przykazań wychowywania dzieci:

 

 

§  Okaż twojemu dziecku trwałą, nieustającą miłość i opiekę – jest  to tak ważne dla jego umysłowego i duchowego zdrowia jak pożywienie dla ciała.

§  Bądź hojny w poświęcaniu dziecku swojego czasu i okazywaniu mu twojego zrozumienia - bawienie się z dzieckiem lub czytanie na głos liczy się o wiele więcej niż uporządkowane, funkcjonujące bez zakłóceń gospodarstwo domowe.

§  Umożliwiaj twojemu dziecku zdobywanie nowych doświadczeń i już od pierwszych dni jego życia „zanurz" je w mówionym języku – wzbogaca  to jego rozwój duchowy.

§  Zachęcaj dziecko do zabawy w każdej formie: w pojedynkę, z innymi dziećmi, do badania świata, eksperymentowania, budowania, kreatywnego tworzenia.

§  Chwal częściej i głośniej wysiłki niż osiągnięcia.

§  Powierzaj dziecku stale rosnącą odpowiedzialność – podobnie  jak i inne umiejętności trzeba ją stale trenować.

§  Pamiętaj o tym, że każde dziecko jest wyjątkowe, jedyne swoim ro­dzaju – sposób, w jaki traktujesz jedno dziecko, który jest dla niego zupełnie w porządku, dla drugiego może być niewłaściwy.

§  Pokazuj swoją dezaprobatę i niezadowolenie w taki sposób, który nie będzie oznaczał dla wieku, osobowości i rozumienia dziecka zbyt wy­górowanych wymagań.

§  Nigdy nie używaj groźby pozbawienia dziecka miłości albo groźby, że je komuś oddasz. Możesz odrzucać i nie akceptować jego zachowania, ale nie pozwól nigdy, by zrodziło się w nim podejrzenie, że możesz odrzu­cać jego osobę.

§  Nie oczekuj wdzięczności. Twoje dziecko nie prosiło się, żeby przyjść na świat - to była twoja decyzja.

 

            na podstawie książki „Szczęśliwe dzieci, czyli udane wychowanie” P. Pauling

 

 

 

JAK POMÓC DZIECKU SKUPIĆ SIĘ? - MINI PORADNIK DLA RODZICA

 

 

Nabywanie wiedzy czy to w przedszkolu, czy też w domu wymaga skupienia uwagi, co jest dla dziecka sporym wysiłkiem. O czy warto pamiętać planując i realizując zajęcia z dzieckiem w domu – oto kilka wskazówek:

1.     Dziecko w wieku od 2 do 4 lat jest w stanie skupić swoją uwagę przez 5 do 15 minut, w wieku od 5 do 7 przez 15 do 25 minut. Oczywiście widoczne są różnice indywidualne, zależne do temperamentu dziecka. Należy wziąć to po uwagę i po upływie tego czasu, kiedy zauważamy, że dziecku trudno jest dalej wytrwać przy zadaniu, zrobić krótka przerwę. Najlepiej wtedy trochę poruszać się np. gimnastyka przy muzyce.

2.     Warto skupić się na jednym bloku zajęć np. zajęcia matematyczne, krótka przerwa, znów zajęcia matematyczne. Dziecku łatwiej będzie powrócić do nauki tego samego przedmiotu niż zająć się inną tematyką. Po dwóch, trzech zajęciach dobrze zrobić dłuższą przerwę wypełnioną zajęciami domowymi, zabawą lub aktywnością rekreacyjną np. spacer. Następnie można zaproponować dziecku inny rodzaj zajęć np. logopedia, angielski, językowe.

3.     Plan nauki w domu musi być dopasowany do możliwości dziecka i jego indywidualnych potrzeb. Obserwujmy uważnie dziecko w trakcie zajęć. Jeśli ma dużą potrzebę ruchu, należy mu zapewnić częstsze krótkie przerwy.

4.     Pozwólmy dziecku odpocząć wtedy, kiedy tego potrzebuje i zwyczajnie się ponudzić. Albo pobawić! Ten czas pozornej nudy jest doskonały do rozwoju kreatywności, Nie każda godzina w ciągu dniu musi być zaplanowana przez nas, dajmy dziecku możliwość zdecydowania co chce robić w wolnym dla siebie czasie,

 

opracowała: Iwona Tylmann – Piekielska, psycholog

 

ZDROWIE NA TALERZU  


Alicja Hojda – dietetyk uważa, że zdrowe odżywianie polega na przestrzeganiu zasad zdrowego żywienia zgodnie z aktualną piramidą żywienia. Nie potrzebne są do tego skomplikowane jadłospisy czy wyszukane produkty. Nie trzeba też mieć specjalnych umiejętności kulinarnych, aby serwować całej rodzinie zdrowe posiłki.

Wystarczy kierować się kilkoma zasadami:

1.     Podstawę diety powinny stanowić produkty zbożowe. Białe pieczywo, biały ryż i makarony powinno się zastępować produktami pełnoziarnistymi, takimi jak: pieczywo razowe, graham, pełnoziarniste makarony, brązowy ryż, grube kasze, zwykłe płatki owsiane, jęczmienne, pszenne, otręby. 

2.      Warzywa (surowe, krótko gotowane w wodzie lub gotowane na parze) i owoce powinny być składnikiem każdego posiłku.

3.     W każdym posiłku (z wyjątkiem podwieczorku) powinno znajdować się pełnowartościowe białko pochodzące z chudego mięsa (kurczak, indyk, chuda wieprzowina, cielęcina, królik), ryb, jaj lub mleka i przetworów mlecznych. 

4.     Należy zrezygnować z tłuszczu pochodzenia zwierzęcego (smalec, słonina, boczek, tłuste mięsa i wędliny) na rzecz olejów roślinnych (rzepakowy, sojowy, słonecznikowy, oliwa z oliwek i inne). Jednakże dzieciom w wieku przedszkolnym należy podawać masło zamiast margaryny.

5.      Do minimum powinno się ograniczać cukier, słodycze i słodzone napoje, a także słone przekąski (chipsy, chrupki) i dania typu Fast - food.

W ciągu dnia należy spożywać 4 – 5 niezbyt obfitych posiłków, najlepiej o stałych porach. Przerwy między nimi powinny wynosić 3 do 4 godzin.

Dziecko 3 – 6 letnie powinno wypijać około 1,5 litra płynów dziennie. Najlepiej, jeśli to będzie woda mineralna, herbata, herbatki ziołowe i owocowe bez cukru.

O ile dla osób dorosłych cukier i słodycze to jedynie „puste kalorie” czyli bezwartościowa energia, o tyle u dzieci dodatkowo trzeba dbać o prawidłowy rozwój zębów, a cukier sprzyja próchnicy. Próchnica zębów mlecznych to bardzo duże zagrożenie dla zdrowia zębów stałych. Należy pamiętać o tym, że słodkie serki homogenizowane i jogurty, deserki mleczne, które są propagowane w mediach jako „idealne dla dzieci” też zawierają sporo cukru.

Sposób żywienia dziecka 3 – 6 letnie powoli staje się podobny do sposobu żywienia dorosłych. Należy jednak pamiętać, że jego układ pokarmowy jest jeszcze delikatny i może źle reagować na ciężkostrawne potrawy. Dziecku nie powinno się podawać dań tłustych i ostro przyprawionych, a także produktów o niskiej jakości (np. parówek, „mielonek” mięsnych) i potraw nieświeżych.

Idealne śniadanie to talerz zupy mlecznej i kanapka z chudą wędliną lub twarogiem + warzywa. Drugie śniadanie powinno być podobne, tylko mniejsze, np. kanapka z serem + warzywo, jogurt naturalny i owoc. Pełnowartościowy obiad to zupa na bazie warzyw, pieczone/grillowane mięso lub ryba, dodatek kaszy, ryżu lub ziemniaków, gotowane warzywa i surówka. Na podwieczorek można podać same owoce. Dobrym pomysłem na kolację są różnego rodzaju zapiekanki z makaronu, warzyw i niewielkiej ilości mięsa lub sera podawane oczywiście z surówkami. Należy pamiętać, że prócz zdrowego odżywiania należy pamiętać o pozostałych elementach zdrowego stylu życia.

 

 

                          

 

Rodzicu odstresuj się - wszyscy mamy ciężkie dni.

 

 

Antystresowe działanie kolorowanek jest znane nie od dziś, dlatego proponujemy piękną mandalę do wydrukowania i odstresowania. Te kolorowanki to zabawa dla dorosłych i starszych dzieci. Pobierz, wydrukuj i ciesz się doborem kolorów! https://miastodzieci.pl/kolorowanki/piekna-mandala-kolorowanka-antystresowa/

 

RODZICU SPRAWDŹ CZY POMAGASZ SWEMU DZIECKU BYĆ SAMODZIELNYM?

 

Dzieci przez cały czas poszukują niezależności. Wszystko chcą robić same. I to jest pozytywny odruch. Jeśli nieustannie będziesz dyrygował dzieckiem lub je wyręczał, będzie miało kłopoty w dorosłym życiu.

 

Rodzicu rozwiąż poniższy test, a przekonasz się, czy motywujesz dziecko  do bycia samodzielnym i utwierdzasz w nim przekonanie – „DAM SOBIE RADĘ!”

 

 

Postaw sobie 5 punktów, gdy robisz coś często, a zero, gdy nie robisz nigdy. Zastosuj też punktację pośrednią.

 

 

1.    Powstrzymuję się od rozkazywania dziecku na każdym kroku („Wyrzuć to!, Nie dotykaj!).

 

2.    Pozwalam robić dziecku wiele rzeczy samodzielnie, nawet gdy wiem, że nie wykona tego dość dokładnie.

 

3.    Pomyłki dziecka staram się załagodzić śmiechem, żartuję też z siebie, gdy mi się coś nie udaje. (Ach, ta mama!)

 

4.    Nie czekam, aż dziecko osiągnie duży sukces, chwalę je i nagradzam za codzienne drobiazgi.

 

5.    Doceniam to, że dziecko zrobiło coś z własnej inicjatywy, nie czekając na moje polecenie.

 

Wynik powyżej 20 punktów oznacza, że dobrze sobie radzisz z rozwijaniem niezależności u twojego synka czy córeczki; 15-19 – że nie najgorzej. Źle jeśli osiągnąłeś wynik poniżej 15, postaraj się wprowadzić do waszego życia pięć powyższych zasad, by twoje dziecko mogło czuć się bardziej niezależne.

 

 

POMOC ZDALNA SPECJALISTY – REHABILITACJA RUCHOWA

Relaksacja to jeden z czynników warunkujących prawidłowy - zwłaszcza psychoruchowy - rozwój dziecka, jest to umiejętność właściwego operowania własnym oddechem oraz minimalizowanie napięć mięśniowych i emocjonalnych jak i w walce ze stresem.

Relaksacje dzieli się na trzy grupy:

1.     Ćwiczenia oddechowe

Ćwiczenia oddechowe pomagają w rozluźnieniu mięśni całego organizmu i wypoczynku, mają na celu pogłębienia oddechu, rozruszanie przepony, wydłużenie fazy wydechowej. Zaczynając ćwiczenia oddechowe od pozycji leżącej, gdyż jest ona najbezpieczniejsza. Pierwsze ćwiczenia oddechowe najlepiej wykonywać krótko i słabiej aby dziecku nie „zakręciło się w głowie”.

Naśladowanie różnych czynności z wykorzystaniem oddechu:

1.     Chłodzenie gorącej zupy na talerzu: dzieci układają dłonie na kształt głębokiego talerza i dmuchają, naśladując chłodzenie zupy.

2.     Dmuchanie ciągłym strumieniem na różne lekkie przedmioty i wprawianie ich w ruch np.: wiatraczek, piłeczka pingpongowa, watka, piórko itp.

3.     Odtajanie zamarzniętej szyby lub chuchanie na zmarznięte dłonie.

4.     Ćwiczenie siły i długości wydechu: gaszenie świecy z bliska i z większej odległości, lekkie dmuchanie powodujące drganie płomienia świecy.

5.     Naśladowanie odgłosów: wiatru – www…, szumu liści – szszsz…, warkotu silnika – wrr….., lokomotywy – puf, puf,

6.     Wymawianie: samogłosek na długim wydechu ( aaaa…, ooo.., iii….., uuu…, yyy…, eee…), ciągu samogłoskowego na jednym wydechu (aeiouy), sylab na długim wydechu( mamamama.., babababa.., tatatata..itd.)

7.     Wypuszczanie powietrza z balonika, piłki, dętki (długie sss..)

8.     Nadmuchiwanie balonika lub papierowej torebki.

9.     Ćwiczenia oddechu podczas mówienia, np. wyliczanie wron( jedna wrona bez ogona, druga wrona bez ogona, trzecia…itd.)

„Zabawa Piórko”

Do ćwiczenia potrzebne są małe, delikatne "ptasie" piórka lub bardzo lekkie papierki. Dziecko swobodnie porusza się po sali i starając się tak dmuchać w papierek - piórko, aby utrzymać je jak najdłużej w powietrzu. W ćwiczeniu tym dziecko w sposób naturalny, poprzez zwiększone zapotrzebowanie tlenowe aktywizuje funkcję narządów oddechowych.

„Gorące mleko”

Dziecko siedzi ze skrzyżowanymi nogami lub w siadzie klęcznym. Przed sobą trzyma ręce ułożone w taki sposób, jak trzyma się dwoma rękami garnuszek z gorącym mlekiem, dziecko wciąga powietrz nosem, następnie małymi "dmuszkami" studzi mleko.

Rozpędzanie chmurek

Dziecko leży na podłodze na plecach. Nogi ugięte w kolanach, swobodnie, oparte całymi stopami o podłogę, ręce leżą wzdłuż ciała. Dziecko wciąga powietrze nosem, płynnym ruchem kolistym unoszą ręce - "rozpędzając chmurki" i kładąc je na podłodze za głową. Ponieważ ręce nie "rozpędziły chmurek, teraz przy powrocie rąk do pozycji wyjściowej dziecko pomagają sobie dmuchaniem "rozpędzać chmurki", wydychając powietrze.

2.     Ćwiczenia i zabawy relaksacyjne

Relaksacje prowadzi się na ogół w pozycji leżącej w pomieszczeniu odizolowanym od bodźców rozpraszających uwagę. Zaczynamy od ćwiczeń izometrycznych to znaczy systematyczne napięcie i rozluźnienie kończyn (zaciski pięści  i prostowanie nóg w kolanach) i puszczenie do rozluźnienia zacisku. Na zakończenie aktywizacja, jest spokojnym wychodzeniem ze stanu relaksu, połączonym z przeciąganiem się nawiązującym do naturalnego wstawania.

Masaż grupowy

Przy przeprowadzaniu masażu grupowego prowadzący musi przestrzegać pewnych zasad ogólnych:

Dziecko poddawane masażowi kładziemy na brzuchu, na miękkim kocu lub dywanie. Ręce dziecka są ułożone wzdłuż tułowia. Dzieci masujące klękają dokoła masowanego tak, aby poddać masażowi całe ciało z wyjątkiem głowy. Wszyscy kładą dłonie na ciele leżącego i rozpoczynają masowanie . W czasie masowania dzieci mogą wykonywać ruchy: przesuwanie, ugniatania, klepania itp. Ważne jest, aby masujący wykonywali wszystkie ruchy synchronicznie, płynnie i łagodnie, ale bardzo zdecydowanie. Atmosfera w czasie masażu powinna być pełna skupienia oraz sprzyjająca relaksowi. Po zakończeniu masażu masujące dzieci przez krótką chwilę trzymają dłonie na ciele leżącego, po czym jednocześnie je podnoszą Przykładowe teksty do masażu grupowego:

Płynie sobie rzeczka,

Idzie pani na szpileczkach

Idzie słoń, stado słoni, Idzie koń, stado koni,

Pełznie wąż, pełznie żmija Świecą dwa słoneczka,

Zachmurzyło się,

Pada deszczyk pada deszczyk,

Czujesz dreszczyk?, czujesz dreszczyk?

Jaka dziś pogoda dzieci?

Może słońce mocno świeci?

Albo lekki deszczyk kropi?

Nie, to pan deszcz buty topi.

A może ulewa nas zalewa?

Lub piorun trzaska w drzewa?

Potem w ziemię szybko leci.

Zastanówcie się, dzieci!

 

„Wymarzony pokój”

Zamknij oczy – wyobraź sobie, że znajdziesz się w pokoju z marzeń. W pokoju tym znajdują się wszystkie twoje ulubione zabawki, zwierzęta i przedmioty. Pokój pomalowany jest na takie kolory jak lubisz najbardziej. Na podłodze leży gruby, wspaniały dywan. Możesz umieścić w tym pokoju każdą rzecz, która pozwoli ci się poczuć bezpiecznie. Kiedy tylko poczujesz, że robisz się zły czy napięty możesz wejść do tego pokoju by odzyskać spokój i panowanie nad sobą. Pomyśl o kimś, na kogo jesteś bardzo zły i wyobraź sobie, że wchodzisz do pokoju, aby złość nie wymknęła się spod kontroli, byś mógł nad nią panować. Pamiętaj, że tracisz panowanie nad sobą, możesz wejść do tego pokoju, by je odzyskać.

3.     Muzykoterapia

Stosowanie muzykoterapii do profilaktyki bądź relaksu w pracy z dziećmi przynosi bardzo dobre wyniki. Umiejętnie dobrana muzyka „wycisza” nadmierne emocje negatywne i pobudza pozytywne. Profilaktyka muzyczna jest tą szczególną formą, w której nie istnieje przymus uczestnictwa, a odpowiednie dozowanie wspomaga rozwój emocjonalny dziecka. Najkrótszą i najłatwiejszą formą jest przerywnik muzyczno – ruchowy. Jest to układ kilku ćwiczeń, które ułatwiają wyciszenie emocji, np.

 

Polecana jest muzyka wyciszająca np. dźwięki natury ,śpiew ptaków, muzyka Chopina.

 

 

Anna Kocoń – Tondos – nauczyciel rehabilitant

Artykuł na podstawie :  Eline S.„Uważność i spokój żabki”

 

 

 


AKCJA – PYTNIE DO PSYCHOLOGA

 

Drodzy rodzice, chcę nadal służyć Państwu i Waszym dzieciom swoim wsparciem. Dlatego też w razie pytań, wątpliwości, poszukiwania wskazówek do pracy z dzieckiem proszę o kontakt mailowy na adres iwona.piekielska@gmail.com. Będę bardzo wdzięczna co do sugestii jak chcieliby Państwo, aby nasza współpraca wyglądała. Możliwe jest także umówienie się ze mną na rozmowę na czacie, jeśli ktoś w mailu zgłosi taką potrzebą. Bądźmy w kontakcie w tym trudnym czasie.

 

JAK SIĘ ODNALEŹĆ PODCZAS DŁUŻSZEGO POBYTU Z DZIECKIEM W DOMU

 

        Drodzy Rodzice, na skutek ograniczenia funkcjonowania placówek oświatowych znaleźli się Państwo w bardzo wymagającej sytuacji. Z jednej strony opieka nad dzieckiem i troska o jego rozwój, z drugiej praca zdalna i/lub obowiązki domowe. Z pewnością mogą pojawić się sytuacje trudne, pytania ze strony dzieci odnośnie obecnej sytuacji, różne dylematy do rozwiązania: jak ułożyć plan dnia, w jaki sposób zagospodarować dziecku czas? Oto kilka wskazówek:

1.     Nie strasz – przekaż informacje.

Nasze emocje udzielają się naszym dzieciom, które mają jeszcze większą niż my wrażliwość. Zachowajmy spokój, zachowujmy się w sposób opanowany, przewidywalny. Nie wolno straszyć dziecka koronawirusem, nawet jeśli chcemy  w ten sposób zniechęcić się do buntu przeciw naszym poleceniom lub zachęcić do pewnych czynności. Wytłumaczmy dziecku, że higiena to podstawa, by się nie zarazić. Można w tym celu wykorzystać filmiki znajdujące się w sieci – moje propozycje: https://www.youtube.com/watch?v=fxxx2myt_eI https://www.youtube.com/watch?v=IhHUMTQ5kOc

2.     Plan dnia, czyli w co się bawić.

Pamiętajmy, specjaliści są zgodni: nuda to wróg! Należy dziecku odpowiednio zagospodarować czas, dostosowując aktywności do ich wieku, zainteresowań, możliwości. Nieocenioną bazą pomysłów jest oczywiście internet, ale sięgnijmy też np. po gry planszowe, puzzle, klocki, wykonajmy z dzieckiem ciekawą pracę plastyczną (może jakaś dekoracja na Wielkanoc), upieczmy wspólnie ciasto. Pomysłów jest wiele! Ważne też, aby ustalić i trzymać się pewnego rytmu dnia, zbliżonego do tego, jak dziecko funkcjonuje na co dzień. Rozbicie, brak planu działają destrukcyjnie na motywację dziecka do zajęć i zdobywania wiedzy rozpraszając oraz powodując zamęt.

3.     Wsparcie duchowe.

Jeśli jesteście osobami wierzącymi zadbajcie, aby również sfera duchowa, religijna nie została w tym okresie pominięta. Można rodzinnie uczestniczyć we mszy świętej w telewizji lub online. W sieci dostępne są również katechezy https://www.youtube.com/watch?v=X9Vzvn94Fd0

 bajki https://www.youtube.com/watch?v=R5TWMt9_A-I i programy dla najmłodszych o tematyce religijnej np. Ziarno https://www.youtube.com/watch?v=qzEItGeEV48 .

4.     W zdrowym ciele, zdrowy duch.

Jako rodzice zadbajcie o dobrą formę psychiczną i fizyczną rodziny. Nie zapominajmy, że dzieci w sytuacji ograniczonej możliwości aktywności na świeżym powietrzu mają właściwą dla swojego wieku potrzebę ruchu. Wspólny taniec, gimnastyka będą na pewno świetną zabawą dla całej rodziny, wpływając także na dobry nastrój. Kilka ciekawych linków: https://www.youtube.com/watch?v=S5TFdKc6TB4 

https://www.youtube.com/watch?v=k2hBMkZuvP8&list=PLQBt82zcfRIKC1YS_lfK4LC7PUu-mcRKL

https://www.youtube.com/watch?v=m2WsGrvCx_w

Jeśli nie masz dostępu do internetu lub nie chcesz korzystać z komputera możecie zabawy przy muzyce wymyślać sami do czego również zachęcam!

 

Iwona Tylmann – Piekielska, psycholog

 

 

 

 

10  PZYKAZAŃ  DLA  RODZICÓW

czyli jak wychować szczęśliwe dziecko

 

Co zrobić, by dziecko wyrosło na otwartego, szczerego i wrażliwego człowieka? Przede wszystkim dać mu dużo miłości, cierpliwie wysłuchać i pozwolić rozwijać zainteresowania.

Wychowanie dziecka to zadanie bardzo trudne i odpowiedzialne. Niestety, w procesie wychowania rodzice popełniają wiele błędów, najczęściej niezamierzonych. Czy można ich uniknąć? Na pewno nie wszystkich, ale wiele z nich można wykluczyć. A oto kilka zasad, którymi warto kierować się w kontaktach z dzieckiem, aby wyrosło na człowieka wartościowego i zadowolonego z życia:

1.     Bezwarunkowo kochaj swe dziecko i staraj się jak najczęściej mówić mu o swoich uczuciach!

2.     Nie lekceważ uczuć swojego dziecka, to przecież mały człowiek, któremu także należy się szacunek. Jeśli popełnisz błąd, przeproś i nie obawiaj się z tego powodu utraty autorytetu.

3.     Staraj się poświęcać swojemu dziecku jak najwięcej czasu.

4.     Bądź rodzicem stanowczym i konsekwentnym. Jeśli pragniesz wyegzekwować coś od dziecka, przekaż mu to w jasny i prosty sposób. Nigdy nie zmieniaj wspólnie ustalonych zasad postępowania.

5.     Nie oceniaj wyłącznie efektów pracy dziecka, ale przede wszystkim trud, jaki w nią włożyło.

6.     Nie bagatelizuj problemów dziecka. Jeśli mówi ci o swoich kłopotach, to znaczy że nie radzi sobie z zaistniałą sytuacją i oczekuje od ciebie wsparcia.

7.     Nie przelewaj na syna czy córkę własnych ambicji, dziecko ma prawo wyboru własnej drogi życia.

8.     Zapewnij dziecku poczucie bezpieczeństwa, ponieważ jest ono niezbędne do prawidłowego rozwoju emocjonalnego.

9.     Staraj się nie wyręczać dziecka we wszystkim, pozwól mu samodzielnie podejmować działania i być za nie odpowiedzialnym.

10. Nie bij swojego dziecka. Takie karanie jest wyłącznie objawem    bezsilności i przynosi najczęściej skutki odwrotne do zamierzonych.

 

 

 Opracowała:

Iwona Ostrowska

 


 

 

 

 

 

 

Dasz radę! - pozytywna komunikacja z dzieckiem

 

         Drogi rodzicu, czytelniku tego artykułu! Ufam, że ponieważ do niego sięgnąłeś jesteś osobą, której zależy na swoim dziecku i chce jeszcze lepiej się z nim porozumiewać. Chciałabym krótko przedstawić zasady dobrej, pozytywnej komunikacji z dzieckiem. Pomagają one rozwiązać lub wręcz uniknąć wielu codziennych, małych i dużych problemów z wychowaniem.

         JAK ZDOBYĆ UWAGĘ DZIECKA, KIEDY CHCEMY POWIEDZIEĆ MU COŚ WAŻNEGO:

·        Kontakt wzrokowy – kiedy chcesz powiedzieć dziecku coś ważnego, koniecznie nawiąż z nim kontakt wzrokowy. Kiedy dziecko patrzy na Ciebie, masz jego uwagę. Możemy ją wzmocnić położeniem ręki na ramieniu, dotknięciem policzka czy brody. „Adasiu spójrz na mnie, muszę Ci coś powiedzieć”.

·        Powtórzenie – Kiedy powiedziałaś/eś do dziecka coś ważnego, poproś je o powtórzenie. Dzięki temu Twoje słowa bardziej zapadną w pamięć. „Powtórz proszę co powiedziałam, chcę się upewnić, że wszystko rozumiesz”.

·        Od NIE do TAK – mów dziecku co ma robić zamiast tego, co nie chcesz aby robiło. Zastąp komunikat „nie biegaj” poleceniem „spaceruj”, zamiast mówić „nie przeszkadzaj” powiedz „czekaj na swoją kolej”. Dla nabycia wprawy krótkie ćwiczenie: pomyśl, jakimi poleceniami zastąpić komunikaty:

- „Nie bij brata”,

- „Nie baw się jedzeniem”,

- „Nie spóźniaj się”.

         JAK POMÓC DZIECKU POSŁUCHAĆ CIĘ, KIEDY CHCESZ, BY PRZESTAŁO COŚ ROBIĆ:

·        Kontakt wzrokowy

·        Użyj „zrób ...” zamiast „nie rób ...”

·        Wyraź pewność, że pomimo iż zadanie nie jest łatwe wierzysz, że sobie poradzi.

·        Nagrodź natychmiast (wyraź swoje uznanie, komplementuj).

„Aniu, muszę Ci coś powiedzieć. Spójrz na mnie, odłóż teraz lalkę na półkę. Wiem, że chciałabyś się nią pobawić, ale jestem pewna, że odłożysz. Bardzo dobrze! Super!”

·        Pokaż korzyści jakie wynikną dla dziecka i otoczenia (rodzina, przyjaciele, zdrowie itp.), jeśli Cię posłucha.

         JAK PRZEKONAĆ DZIECKO, ŻEBY ZROBIŁO COŚ, CZEGO NIE CHCE ZROBIĆ:

·        Kontakt wzrokowy

·        Wyraź jako prośbę: „Proszę, załóż czapkę”, „Chciałabym, żebyś założył czapkę” zamiast „Natychmiast załóż czapkę!”.

·        Pokaż korzyści dla dziecka i innych, zamiast konsekwencji, co będzie jak tego nie zrobi.

·        Zrozumienie – okaż zrozumienie, że wiesz, że to o co prosisz nie jest dla niego czymś fajnym, zabawnym, ale wierzysz, że i tak uda mu się to zrobić.

·        Podziękuj i skomplementuj.

„Kacper, muszę Ci coś powiedzieć. Możesz na mnie spojrzeć? Chciałabym, żebyś teraz posprzątał zabawki. Jeśli będziesz szybki, będziemy mogli zaraz ubrać się i wyjść. Dzięki temu zdążę odprowadzić Cię do przedszkola i dojechać do pracy na czas. Wiem, że zabawa jest bardziej interesująca niż sprzątanie, ale wierzę, że sobie poradzisz, bo robiłeś już tak, kiedy się spieszyliśmy. Dałeś radę, prawda? Wiedziałam, że sobie poradzisz!”

         Zachęcam do ćwiczeń i praktykowania tych zasad na co dzień, nie tylko w stosunku do dziecka ;-)

         Iwona Tylmann – Piekielska, psycholog

artykuł na podstawie Kids Skills for Parents, Helsinky Brief Therapy Institute